Etter jungelen fòr vi med fly til Inkahovudstaden Cusco. Der åt vi lunsj før vi køyrde buss til Urubambadalen. Mange kjente allereie på at høgden ikkje er til å spøka med, så vi burde følga råda om å ikkje ete for masse, drikke alkohol eller bruke tobakk… Vanskelig med all den gode maten! På vegen var vi innom ein spennande plass der 12 familiar lagar handtverk og visar turistar litt av prosessen. Dei var veldig sjarmerande! Alle gjekk heilt berserk i bodane etter framvisninga… Dei hadde lama og marsvin til utstilling, masse ungar og god munja-te.
Vidare kom vi til eit nydeleg kolonialstilshotell i Urubamba. Der gjorde vi ikkje så mykje meir enn å sova for å lada opp etter den lange reisa. Dagen etterpå skulle vi avgarde til Pisaq, som er eit slags lite Machu Picchu-kompleks i fjella, med terrassar for å halde på jord, dyrke mais og poteter og quinoa, graver i fjella rundt,
massevis av tempel og sirlige vasskanalar. Det var lite folk og herleg å gå rundt og få forklaring på alt vi såg. Dernest var vi innom ein sølvsmedbutikk, der prisane var makalause, men interessant å sjå litt av prosessen bak alle smykkene vi heile tida ser i salgsbodane rundtom. Eg fekk holda ein lamababy utanfor, og det var veldig stas 🙂
Lunsj åt vi på eit fasjonabelt bygg med kolonistil, der vatnet kosta 7 gongar meir enn på gata. Men maten var god, dog. Vidare reiste vi til Ollantaytambo, som er den staden folk oftast tek toget til Machu Picchu frå. Her fekk vi nok ein terrasse, tempel og matoppbevarings-omvisning. Vanvittig imponerande kva desse Inkaane fekk til! Dei hadde visst ein slags arbeidarklasse som gjorde alt for seg, gjerne henta frå området rundt Titicacasjøen, fordi dei var små, flinke og sterke. Sjølv gjekk dei ekte Inkaane aldri sjøl, men vart båre rundt. Ingeniørane og dei steingalne i gruppo var godt nøgd med dagen!
