!Vamos!

Etter marknaden unna vi oss luksusen med ein drosjetur til Laguna de Apoyo, mellom Leon og Granada. Det tok ein halv time, og kosta 40kr. Då er det vel greitt? Lagunen er eit urgamalt vulkankrater, det er utruleg lite utbygd og mange av hostella har gratis kajakkar, kjekke kaiar og dekkslangar ein kan bada med. Her høyrar ein om lag ein bil i timen, og elles rådar grashoppene og gekkoane.  Vi har faktisk utedusj! Og myggnetta over sengene ser ut som prinsesseforheng… På ein annan stad rundt lagunen hadde eg den kjekkaste turen då eg studerte her, og dit skal vi nok tilbake med klassen: http://www.themonkeyhut.net/monkey/ . Her kan ein bade, padle og chille, i rein luft og utan stress…

Den minste provinsen i Nicaragua, og likevel stappfull av tradisjon og kultur! Byen Masaya er liten, og her stoppar faktisk bilane for deg når du prøvar å kryssa gata, så her er det ganske rolig og grei stemning. Hostella ligg alle på under 70kr natta, og det er lett å finne fram. Marknaden er eit heilt kvartal, så her er det mykje å ta tak i… Det går an å prute om lag 8%, så det er ikkje så mykje, men om ein kjøpar fleire ting, går det betre med salget. Eg har no fiksa litt julepresangar (og gledar meg til å bæra det med meg resten av turen…) og faktisk kjøpt meg skjørt og sandalar! Sistnevnte er av den fine sorten , så her skal det visast fram ved varme høve heime. I tillegg har eg eit problem med sko på denne turen; slippersane gjer meg gnagsår og eine joggeskoen la eg att i gjestehuset til Rigo… Men eg klarar meg utmerka utan! Enn så lenge, kanskje må eg investera skal eg nå Costa Ricas høgaste punkt…

Tilbake til kjente område utanfor Leon, der eg studerte I tre månader. Rigo var supersnill og lot oss få sova i gjestehuset sitt på stranda! Der er det mange val; hengekøye, madrass eller senger. I tillegg er det koselege kattar og hundar der, havbrisen og bølgene dyssar ein i søvn og ikkje minst den store gjestfridomen hjå dei som styrar huset.  Sjå denne linken om du vil sjå meir: http://www.tripadvisor.com/Hotel_Review-g1166730-d3419485-Reviews-Rigo_s_Guest_House-Las_Penitas_Leon_Department.html

Stranda har vorte ganske utbygd sia sist eg var her, og no tek det ikkje ein time på ryggskadeleg veg å køyra hit frå byen, så det var stor stas! Samstundes har plassen endå eit preg av urørt og uendeleg sandstrand, og skjelpaddene kjem framleis hit for å legge egg. Restaurantane er få, men gode nok, sjølv om det tek lang tid å få maten…  Heilt tilfeldig har eg møtt tre viktige personar i dag! Det er  merkelig, at ein skal sjå folk att på den måten i ein så stor by! Magisk…

Etter litt vanskelig, men utruleg herlig  surfing vart det buss vidare til ein stad som heite Puerto Sandino. Ein kjekk kar i marineuniform hjalp til med å  finne buss til riktig stad. Då det viste seg at bussen gjekk først om ein time, inviterte han heim til seg og familien! Du hendelse, hadde sånt skjedd i Noreg?

Etter bussturen til Santo Domingo fann vi ein kjekk drosjesjåfør som anbefalte eit hostell i Zona Colonial. Den bydelen er der Colombus først grunnla ein by i sør-amerika, og sidan vart det eit senter for handel, forsvar og ikkje minst 500år etter; turisme. Sonen er veldig flott, med gamle hus i kolonistil og det er masse gateliv og museumsbygg over alt. Denne gongen gjekk vi langs heile Malecon, der ein har god sjans til å bli overkøyrd, få kjøpt roser til sin kjæreste, eta dyr mat og nyta solnedgangen mens pelikanane stupar etter mat. Edwardo hadde aldri vore på kino før, så vi såg liksågodt to stykk! Og, endå betre, det kostar ca 30kr billetten!

Eg sov nesten ingenting den natta, for eg måtte opp kl 0400 for å reisa til flyplassen. Der gjekk ferda til Miami, og du hendelse, virkeligheten tok meg att når det gjaldt prisnivå og skilnad mellom nord og sør! Så dermed var det godt å berre venda nasa sørover att, og vi landa i Managua midt på dagen. Derfrå tok vi taxi til fagre Leon. Alle som skal gjennom hovudstaden med bil må hugse å ha med seg vatn og mat! Det er ein knøttliten by, men det tok ein time å reisa gjennom den på grunn av elendig gateplanlegging… Klarte likevel å ha det veldig greitt i drosjen, og det var godt å besøka Hilario på hostellet eg budde på då eg studerte: http://www.hostalcasasantiago.com/.

Dagen i dag er spesiell for katolikkane, dei feirar jomfru Maria, og det er som ein religiøs halloween, for du kan få snop om du seier ei regle i døra til andre, der dei har laga store alter. Fyrverkeri av syke mengdar og massevis av folk i gatene var eit herlig gjennsyn med Leon! Seinare bar det til ein restaurant og så til La Olla Quemada, der eg heilt tilfeldigvis møtte læraren til Henriette, Marybely! Og då vi hadde bestemt oss for å gå, kom akkurat Rigo den einaste Sampson inn J Superstas å møta gamle kjente!