Det er den draumen

Kor mykje kostar eit år? Kva skal ein måle det i? Pengar, lønningar, arbeid, relasjonar, møter, smil, sjølvtillit, draumar eller tårer?

No startar eit nytt eventyr, som ikkje skal målast i anna enn minner og tid. Kanskje kjem eg til å skrive litt her til dåke som er glade i meg, til dåke som treng eit spark bak for å komma i gang med eigne turar eller berre deg som tilfeldigvis klikkar forbi. Audmjukt seier eg takk til deg som følgjer!

Eg har no permisjon frå Molde Folkehøgskole, har vore på Nordgardsetra og gjort meg feit, vaksinert skrotten for det meste ulumskt som finns og er klar for Sør-Amerika, regnskogen og Amasonas!

Planen er genial i sin komplekse enkelhet:

• Fly Bergen til Quito I Ecuador
• Byggje ein flåte til fem personar
• Sjå kor langt vi kjem
• Fly heim frå Rio de Janiero, Brasil

Forhåpentligvis. Vi har i teorien teke høgde for malariamedisinpsykose, bryllupsreiseforventningar, varierande risikopersepsjon og kulinariske behov. Vi kjenner ikkje kvarandre alle saman frå før av, så dette vert spennande, utfordrande, irriterande, klaustrofobisk, morsomt og lærerikt! Skulle alt gå skeis har eg for min del testamentet ferdigskrive, samt passordoversikt og ønskelista til julenissen klart heime. Så få vi sjå då, korleis alt går til sist : ) Eg er klar for kva det skulle vere!

På flyet over Atlanterhavet var situasjonen denne: Eg og reisekammerat Håkon Birk har planlagt neste veke ilag på 10 minutt, kvifor gjere det meir komplisert? Mamma har skrive song til meg på «Vesle Daniel»-melodien, Malin har skrive eit legendarisk, pasjonert flybrev og beina mine er ein stad mellom elefant og vissen peppermynte. «Pura
vida!» ville dei sagt i Costa Rica, kva vil vi læra oss å seie her?

Så kom vi fram, og tru det eller ei: På heile reisa har det ikkje skjedd noko kluss! Alle papir, flygningar og magar er i orden. Det er noko å skrive heim om.

Vi ordna oss inn på koselege, reine og vennlege Hostal Secret Garden, og sjekka inn på sovesal. 100kr natta. Deilig å vera i gang igjen! Så tok vi byen fatt, åt, prata, handla og såg på ting. Quito er ein ryddig og strukturert by, så vidt eg opplever det til no. Har sett nokre horer og mange fulle, eldre menn, men ellers er det overraskande flott her!

Det er godt å reisa denne gangen, for eg gledar meg til å komma heimatt på ein ny måte for meg. Gløggen er allereie bestilt og juleverkstadsinvitasjonane forventar eg vil tårna seg opp i postkassen.

Hald deg innstilt

(stay tuned)

Norsk. Norwegian. Noruega. Takksam.