No er vi i Apoyo-lagunen, Nicaraguas største kraterinnsjø. Vi var kjempeheldige å få hjelp av Rigo til å finne eit flott hostell her, http://hostelparadiso.com/, der vi søv på sovesal med ein annan person. Krateret er stille og fredeleg, bølgeskvulp, snille kattar, flaggermus og hengekøyer.
Maten var nydeleg! Nicaragua er latterleg billeg når det gjeld mat! I dag, til dømes, spanderte eg middag på våre to gode hjelparar, og full middag og to brus til kvar av oss kom på 135 kr, inkludert tips!
Den tradisjonelle maten her heiter Gallo Pinto, og er bønner og ris saman. Til dette har ein som regel noko kjøt eller egg, dersom ein ikkje er veldig fattig. Men alle stadane vi har vore har det i tillegg til dette vore flust av varierte valg på restaurantane, til dømes eit halvt kilo hummer med tilbehør til berre 70kr.
Vi har køyrt mykje i Rigo sin bil i det siste, og der humpar ein av garde på benkar av skai. Men det er sosialt og vi har mykje bra musikk, sidan alle høyrer på sin eigen musikk og dei i framsetet durar på med gamle og nye slagere frå eit breitt internasjonalt spekter.
Vi skal skrive meir, no som vi har internett i ein dag til… og, ja, vi har MASSE å fortelje!
Julie 🙂
