Stikkord: odland skare

Å køyre i Lima by er noko herk. Byen har ingen effektiv infrastruktur, og alt tar lang tid. Men vi kom oss til flyplassen etter kvart, og flaug via Cusco til Puerto Maldonado i Amasonas. Der vart vi møtt av kjekke gaidar som skulle ta oss med til plassen vi skulle bu. På grunn av ein omfattande og komplisert streik i området, fekk vi ikkje køyra aleine til hamna, så politiet eskorterte oss. Streiken er på grunn av ein salig blanding av oljeinteresser, ulovleg og lovleg gullutvinning, naturreservat og doptraffikk. Vi vart plasserte i lange elvebåtar og vinden blåste friskt imot heilt til vi var framme. Det som møtte oss var ein stad eg har vanskeleg for å gi eit enkelt namn… Her var utallige papegøyar, tucan, tamme gigantrotter, ekorn, badebaseng, frukttrær,kaffiplantar, bar og fransk mat. Vi fekk eigne, store bungalowar å sove i, med gassoppvarma vatn i dusjen. Lyset var på kun ti timar om dagen og vi hadde ein stikkontakt, men det gjorde ingenting. Første dag gjekk vi ein tur på om lag ein og einhalv time, der gaidane fortalte oss om plantar og insekt i skogen. Lærte masse nytt! No veit eg kva tre eg må banka på om eg vil ha hjelp, eller kva tre eg ikkje bør legga meg inntil…. Vi avslutta med bad i lunka basseng før middag. Herleg!

Neste dag var det av garde tiiiidleg til ein sandbanke i elva der vi skulle vente til store flokkar med papegøyar kanskje kom for å eta. Dei kom og var stilige å sjå på! Minerala i sanden var det dei åt på. Mesteparten av tida vart det berre å sitte heilt i ro, ganske meditativt, eigentleg… Tilbake åt vi frukost klokka. Maten var generelt veldig god, men fransk, så det var litt skuff. Vi la på nytt frå land  i båt, og skulle til ei øy med apekattar på. Det var ein stilig opplevelse! Alfahann og alfaho tok mykje plass, og fekk flest bananer. Herr Nilson kom òg på tiggebesøk. Deretter reiste vi vidare til ein innsjø der vi skulle ete lunsj. Gaidane fortalte heile tida, og vi såg utallige sommerfuglar, insekt, plantar, fuglar og apekattar. Dei padla oss ut til ein lokal familie som hadde eit stort og fancy kompleks der vi åt lokal lunsj, servert i palmeblad. Det var litt rart å ha brukt to timar inn i jungelen, ikkje sett anna enn trebåtar som var menneskeskapt, og så komma til denne luksusen, når det ikkje var noko anna å sjå rundt oss! Vi måtte gå totalt 8km denne dagen, og det merka ein på skrotten….

Neste dag mått vi på nytt med politieskorte til flyplassen. Altfor tidleg kom vi dit, så vi nytta høve til å få solt oss litt. Trur sånn sett flyplassen i Puerto Maldonado er det kjekkaste flyplassen eg har vore på! Og mangojusen var himmelsk…